Η σπιρομέτρηση είναι η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη εξέταση ελέγχου της αναπνευστικής λειτουργίας. Αποτελεί άριστο και εύχρηστο έμμεσο εκτιμητή των μηχανικών ιδιοτήτων του αναπνευστικού συστήματος. Είναι μια ιατρική πράξη η οποία μετράει τον όγκο του αέρα που εκπνέει ή εισπνέει ο εξεταζόμενος σε σχέση με το χρόνο ή μετρά τη μεταβολή του όγκου αυτού σε σχέση με το χρόνο. Το πρωτοπαθές μέγεθος που μετράται μπορεί να είναι ο όγκος ή η ροή αέρα. Παλαιότερα είχαμε μόνο την καταγραφή του όγκου προς τον χρόνο ενώ αργότερα και την καταγραφή της ροής προς τον όγκο.
Είναι μια πολύ χρήσιμη εξέταση και τα αποτελέσματά της συνδέονται επαρκώς με τη νοσηρότητα και την επιβίωση των ασθενών, αφού έχει αποδειχθεί η προγνωστική αξία της FVC και του FEV
1 για νοσήματα του αναπνευστικού συστήματος και όχι μόνον αυτού.
Η αξία της σπιρομέτρησης όσον αφορά την εκτίμηση της υγείας του αναπνευστικού συστήματος, είναι η ίδια όπως αυτή της αρτηριακής πίεσης όσον αφορά την υγεία του καρδιαγγειακού. Τα λαμβανόμενα δεδομένα επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τις παρεμβάσεις αλλά και διάφορες θεωρήσεις σχετικά με την κατάσταση του εξεταζόμενου, τη φύση και σοβαρότητα της βλάβης ή το βαθμό απάντησης στη θεραπεία.